به نام خدا و سلام!

سلام! خوشحالیم که شما جز اولین خوانندگان این وبلاگ تازه تاسیس اید. ما هم خوشحالیم که برای شما می نویسیم. اما سوال! ما چرا می نویسیم؟! خوب، شاید بعد از نوشتن دلایلمان شما هم به ما بپیوندید، یا اگر بلاگر هستید، انگیزه شما باشیم برای چند خط نوشتن، یا اگر روزنامه نگارید حوصله کنید ستونی یا گزارشی بنویسید، اگر هم دستتان می رسد که تصمیمی بگیرید، آستین ها را بالا بزنید!
اما چه شد که می نویسیم! شاید زمانی چند ساله بین نوشته های ما و آغاز تلاش گروهی از اساتید تحت نام اساتید علیه تقلب فاصله باشد. ما معتقدیم تلاش این اساتید در بررسی موضوع تقلب علمی، علاوه بر به صدا دراوردن زنگ خطری جدی در فضای دانشگاهی، تا اندازه زیادی توانست جامعه دانشگاهی ما را بیدار کند. هرچند تا زمانی که "انگیزه" برای دستیابی به محصول تقلب هست، تقلب علمی هم جریان خواهد داشت. اما شاید نتیجه مستقیم تلاش این اساتید، کم تر شدن تقلب علمی در دانشگاه های "معتبر" و هوشیاری جامعه علمی بود.
اما متاسفانه، ریشه درخت تقلب اگرچه در جایی خشکید، اما دوباره در بخش دیگری از فضای دانشگاهی رشد کرد، اینبار اما خطرناکتر از قبل. در مورد قبلی تقلب، انگیزه افراد متقلب تنها ارتقا چند پله رتبه دانشگاهی بود، و کمتر این موضوع به بدنه جامعه تسری پیدا می کرد. کمتر می شد فرد غیر دانشگاهی دست به تقلب در انتشار مقاله فردی دیگر کند. در عین حال، آبروی دانشگاهی چیزی نیست که افراد به راحتی حاضر باشند آنرا به مخاطره بیاندازند. هرچند خیلی ها هم در سال های اخیر به همین دلیل آنرا از دست دادند.
اما مشکل جدید، مشکلی فراگیرتر است. همه را درگیر می کند. از دانشگاه و دانشگاهی تا افراد معمولی جامعه را. دلیل هم دارد، از دولت گرفته تا رسانه ها، تا افراد عادی "اصلش" را دوست دارند، به او احترام می گذارند، به او جایزه می دهند، می تواند وام بگیرد، می تواند با سینه ستبر راه برود، به همه جا دعوتش می کنند تا سخنرانی کند، جوان هم که باشد راحت زن می گیرد! حدسش چندان سخت نیست، ما از "کارآفرین" حرف می زنیم. که اصلش خوب است، چند تایی بیشتر نیست، واقعیش آسان درست نمی شود، همه جا هم پیدا نمی شود؛ با آنکه نمونه های اعلایش در دنیا هم خیلی زیاد نیست، این روزها در هر گوشه کشور مدعی با جایزه و لوح دار و مدعی مولف دارد آن هم با چند کتاب از متدهای 5 و 6 و 17 و 18 گانه "یک کارآفرین شدن"، مدعی سخنران حرفه ای دارد، موسسه دارد و ..... خیل علاقمندان "یک کارآفرین پول دارشدن".
خوب شاید چندان بیراه هم نباشد، اگر از فال قهوه و آینه هفت ساله بگذریم، همین چند ساله پیش بود که "موفقیت" مد روز بود، بعدتر ها "گلدکوئست" آمد، "قورباغه" مد شد، "چرا که نه" حالا هم کارآفرینی!! جمعیت جوان است پس مشتری دارد، کتاب خودآموز هم زیاد، مدرس و سخنران حرفه ای هم که تا بخواهی، خیلی هاشان هم نمونه، دانشگاه هم که دارد، پول هم تازه می دهند. مهمتر آنکه، اگر موفقیت تنها می توانست یک "مراد" داشته باشد، گلدکوئست "یک سرگروه"، کارآفرینی می تواند تا جا دارد "پدر" داشته باشد. نمودار ها هم به عدد نیاز دارند، پس می گذرانیم دوره همی.
بی شک بخشی از این جامعه را افراد با تحصیلات دانشگاهی مرتبط تشکیل می دهند، موسسات دانشگاهی هم کم نیستند که اهداف مشخص و معتبری دارند. اما بخش بزرگی هم صاحب "بیزینس کارآفرینی" شده اند. متاسفانه دستگاه و سازمانی هم برای بررسی کیفیت و اعتبار وجود ندارد. محصول این جریان هم چیزی نیست جز "کارآفرینان هپروت"! هدف ما هم در این وبلاگ نقد این پدیده فراگیر نوظهور و البته بسیار خطرناک برای اقتصاد کشور و اعتبار نظام دانشگاهی است.
اما چرا عنوان کارآفرینان هپروت را برای وبلاگ انتخاب کرده ایم و وجه تسمیه آن چیست؟. کارآفرین هپروت ترجمه محافظه کارانه عنوان لاتین Ganjapreneur، است. Ganjapreneur واژه جدیدی است که به افرادی اطلاق می شود که به واسطه قانونی شدن فروش ماریجوانا در برخی ایالات امریکا، توانسته اند با فروش گیاه ماریجوانا کسب و کاری بهم بزنند، که در عمل ماده کارآفرینی ایشان چیزی جز هپروت نیست. این واژه تناسب بسیاری زیادی با خیل عظیم "کاسبان کارآفرینی" ابن روزها دارد، که مثل قارچ از گوشه و کنار سر بر می آورده و می آورند؛ با عناوین کارآفرین نمونه و برتر، سخنران حرفه ای و با مدارک عجیب غریبی که حتی سندی هم برای آنها نمی توان پیدا کرد و متاسفانه خیل عظیم جوانانی که جذب دوره ها و سخنرانی ها و ... این افراد می شود. به نظر ما کاری که این افراد انجام می دهند، تخدیر فضایی است که باید مبتنی بر اصول علمی، مبتنی بر عمل و هوشیاری باشد. ما این افراد را کارآفرینان هپروت نام گذاری کرد ایم. هدف ما در این وبلاگ آگاهی بخشیدن در زمینه فعالیت های سو این دست افراد است. پس اگر شما هم می توانید ما را کمک کنید، لطفا زودتر دست به کار شوید! ما منتظر نظرات شما هستیم.
یا حق!