مراکز هپروت آفرین (شماره یک): مخترع دستگاه ردیاب راداری انسان زنده و مرده، معتاد و ...

در پست های قبلی مثال هایی از افرادی را بررسی کردیم که به صورت انفرادی دست به ادعاهایی خلاف واقع یا دشوار برای باور کردن زده اند. اما آفت دیگری که گریبان بحث کارآفرینی را گرفته است، ظهور چنین افرادی در مراکز دانشگاهی است که با هدف کمک به کارافرینان واقعی و پرورش ایده های اصیل تاسیس شده و از بودجه دولتی استفاده می کنند. ما در این پست به بررسی یک شرکت با ادعایی عجیب که محل آن مرکز رشد علوم پزشکی استان مازندران است می پردازیم.  از خبرگزاری مهر شروع می کنیم:

 

 

خبرگزاری مهر: "سید علی حسینی - مخترع دستگاه "ردیاب راداری" درپارک علمی و فناوری گیلان و مرکز رشد علوم پزشکی استان مازندران در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: این ردیاب راداری برای شناسایی مواد مخدر و انفجاری، انسان زنده و مرده در زیرآوار، معتادین و نیز مشروبات الکلی ساخته شده است.

وی با اشاره به اینکه این دستگاه از دو بخش فرستنده و گیرنده تشکیل شده است، اظهار داشت: بخش فرستنده از امواج رادیویی و رادیومغناطیس تشکیل شده که در زمین این امواج را منتشر می کند و لایه مولکولی عناصر (مواد منفجره،انسان زنده و مرده ،معتادین،مشروبات الکلی) را تحریک کرده  و یون های آنها را آزاد می کند.حسینی در ادامه گفت: پس از آن دستگاه گیرنده با شناسایی یون ها، امواج برگشتی و لایه مولکولی را شناسایی کرده و امواجی را به هدف منتقل و سپس بر می گردد.

به گفته وی اگر مواد داخل زمین و جای دیگری جاسازی شده باشد این دستگاه می تواند قطر مواد را اندازه گیری کند.وی افزود: اطلاعات عناصری که دستگاه ردیابی کرده است، بر روی سیستم رایانه به صورت سه بعدی وارد می شود که این اطلاعات شامل حجم، وزن، اندازه عنصر مورد ردیابی است.

وی با بیان اینکه این نوع دستگاه برای اولین بار به صورت راداری ساخته شده است، خاطرنشان کرد: دستگاه ردیاب راداری می تواند توسط پلیس و معاونت های آن، پلیس آگاهی، مرزبانی، نیروهای امنیتی و حفاظتی موارد انتحاری، حوادث غیرمترقبه مورد استفاده قرار گیرد. حسینی ابراز کرد: این دستگاه می تواند معتادان را از فاصله هزارو پانصد متری شناسایی کرده و درجه آنالیز اعتیاد در بدنشان را مشخص کند." (لینک خبرگزاری مهر)

برای آشنایی بیشتر با نحوه کار این اختراع به سایت ایران توانا رجوع می کنیم:

" محققان کشورمان در شرکت دانش بنیان ایده سازان هگمتان موفق به ساخت ردیابی شده اند که می‎تواند مواد مخدر و انفجاری را ردیابی کند. سید علی حسینی مخترع دستگاه ردیاب راداری در پارک علمی و فناوری گیلان و مرکز رشد علوم پزشکی استان مازندران، گفت: این ردیاب راداری برای شناسایی مواد مخدر و انفجاری، انسان زنده و مرده در زیرآوار، معتادین و نیز مشروبات الکلی ساخته شده است. وی با اشاره به این که این دستگاه از دو بخش فرستنده و گیرنده تشکیل شده است، اظهار داشت: بخش فرستنده از امواج رادیویی و رادیو مغناطیس تشکیل شده که در زمین این امواج را منتشر می‎کند و لایه مولکولی عناصر (مواد منفجره، انسان زنده و مرده، معتادین، مشروبات الکلی) را تحریک کرده و یون‎های آنها را آزاد می‎کند.

حسینی در ادامه گفت: پس از آن دستگاه گیرنده با شناسایی یون‎ها، امواج برگشتی و لایه مولکولی را شناسایی کرده و امواجی را به هدف منتقل و سپس بر می‎گردد. به گفته وی اگر مواد داخل زمین و جای دیگری جاسازی شده باشد این دستگاه می‎تواند قطر مواد را اندازه گیری کند. وی افزود: اطلاعات عناصری که دستگاه ردیابی کرده است، بر روی سیستم رایانه به صورت سه بعدی وارد می‎شود که این اطلاعات شامل حجم، وزن، اندازه عنصر مورد ردیابی است. وی با بیان این که این نوع دستگاه برای نخستین بار به صورت راداری ساخته شده است، خاطرنشان کرد: دستگاه ردیاب راداری می‎تواند توسط پلیس و معاونت‎های آن، پلیس آگاهی، مرزبانی، نیروهای امنیتی و حفاظتی موارد انتحاری، حوادث غیر مترقبه مورد استفاده قرار گیرد. حسینی ابراز کرد: این دستگاه می‎تواند معتادان را از فاصله هزار و پانصد متری شناسایی کرده و درجه آنالیز اعتیاد در بدنشان را مشخص کند." (لینک سایت ایران توانا)

البته با بررسی روزنامه رسمی می توان دید که

" شرکت تعاونی دانش بنیان ایده سازان هگمتان در تاریخ ۱۵/۱/۹۰ تحت شماره ۹۷۱۶ و شناسه ملی ۱۰۸۲۰۰۹۴۷۰۲ در این اداره بثبت رسیده و... ۵ ـ۵ـ آقای سید علی حسینی بسمت مدیرعامل بمدت ۲ سال انتخاب گردید." (روزنامه رسمی لینک)

بر این اساس به نظر می رسد که سایت ایران توانا در ذکر نام این شرکت دچار اشتباه شده است. اولا "شرکت دانش بنیان ایده سازان هگمتان" براساس صفحه اداره کار استان همدان (لینک)، در همدان فعالیت می کند. ثانیا هیچ ارتباط مشخصی میان این شرکت و اختراع ادعایی در اینترنت وجود ندارد. علاوه بر آن، شرکتی با این اسم در میان شرکت هایی که در محل مرکز رشد علوم پزشکی استان مازندارن یا پارک علمی و فناوری گیلان قرار دارند، وجود ندارد.

اما جستجوی اینترنت نشان می دهد که وب سایت (لینک) متعلق به شرکتی با نام "ت..... ن..... میم........" که تمامی نوشته های آن توسط شخصی مشابه با اسم " سید علی حسینی " ایجاد شده و ادعاهای مشابهی با عنوان "مخدر یاب" ارائه کرده است.

علاوه بر آن شرکتی با عنوان مشابه در سایت مرکز رشد علوم پزشکی استان مازندارن وجود دارد که نشان می دهد این شرکت در محل مرکز رشد علوم پزشکی استان مازندارن قرار دارد.

اما اگر سطح ادعاهای این فرد تنها محدود به اختراع وسیله برای شناسایی مواد مخدر جاسازی شده بود، مشکل زیادی وجود نداشت، اگرچه چیز جدیدی هم نبود. هرچند امروزه از سگ های ردیاب به جای چنین اختراع های ادعایی استفاده می شود. اما این ادعا-اختراع بیشتر از سطح یک ادعای معمولی مطرح شد! تا انجا که متاسفانه به سرعت به میان رسانه‌های انگلیسی زبان راه یافت. نمونه از واکنش ها به این موضوع:

این فرد در توضیح نحوه کار دستگاه خود می گوید که : " وی با اشاره به این که این دستگاه از دو بخش فرستنده و گیرنده تشکیل شده است، اظهار داشت: بخش فرستنده از امواج رادیویی و رادیو مغناطیس تشکیل شده که در زمین این امواج را منتشر می‎کند و لایه مولکولی عناصر (مواد منفجره، انسان زنده و مرده، معتادین، مشروبات الکلی) را تحریک کرده و یون‎های آنها را آزاد می‎کند". اولا کنار هم گذاشتن مواد منفجره، انسان زنده و مرده، معتادین، مشروبات الکلی کمی مشکوک و در عین حال بامزه است! اگر فرض کنیم کسی قاچاق مواد مخدر می کند و این دستگاه برای شناسایی حمل کننده مواد مخدر کاربرد دارد، به راحتی می شود حدس زد که یک قاچاقچی مواد مخدر ریسک حمل یک انسان مرده را به خود ندهد، انسان زنده قاچاقچی را هم می شود با چشم دید! اگر برای شناسایی افراد معتاد است، و اگر فرد معتاد زنده است، معلوم نیست که میشود گفت که حال حمل مشروبات الکلی آن هم در حجم زیاد را نخواهد داشت و.... .

اما ادعای جاب تر این فرد،  که این دستگاه می‎تواند معتادان را از فاصله هزار و پانصد متری شناسایی کرده و درجه آنالیز اعتیاد در بدنشان را مشخص کند،  نیازی به توضیح بیشتر ندارد!

درباره درج چنین خبری به نظر می رسد که این خبر می تواند حاصل از عدم مهارت تنظیم کننده خبر خبرگزاری مهر باشد. اما دو نکته "عدم حذف این خبر" و یا "اصلاح آن" دوباره لزوم نقش نظارتی سازمان های دخیل را پررنگ می کند.

علاوه بر ادعاهای به نظر نچندان واقعی این فرد، موضوع مهمتر نقش "پارک علمی و فناوری گیلان و مرکز رشد علوم پزشکی استان مازندران " در این موضوع است. اگر چنین ادعایی توسط شرکتی در مرکز رشد علوم پزشکی استان مازندارن مطرح شده، پس وظیفه مرکز رشد علوم پزشکی استان مازنداران در اریابی حقیقت آن چیست؟

چرا این مرکز وابسته به دانشگاه علوم پزشکی خبری در رد یا تایید این ادعا انتشار نداده است؟ اگر در موارد قبلی تنها یک فرد دست به ادعایی کذب زده بود، اینبار یک فرد که در مرکزی که از بودجه دولتی استفاده می کند و با هدف کمک به کارآفرینان ایجاد شده چنین ادعایی را مطرح می کند و در یک خبرگزاری معتبر منتشر کرده و خود را به صورت آشکار وابسته به مرکز رشد علوم پزشکی استان مازندارن و پارک علمی و فناوری گیلان اعلام می کند. آیا بودجع دولتی در مراکز رشد و پارک ها در مسیر درستی هزینه می شود؟ آیا وظیفه این مراکز دانشگاهی تولید اختراعاتی مانند ماشین زمان یا فرصت دادن به افراد سودجوست؟ در این صورت چه احتیاجی به وجود چنین مراکزی وجود دارد؟ آیا نقش این مراکز دامن زدن به چنین ادعاهای نادرستی است که به آبرو ریزی ملی ختم شود و تنها به خاطر چند رتبه اداری به از ساده دلی مردم عادی سواستفاده شود؟

در آخر اینکه، آیا رؤسای این دانشگاه ها نظارتی بر عملکرد این واحدها ندارند؟

متاسفانه این اولین باری نیست که در چنین مراکزی از این دست مسائل بوجود آمده است. در پست های بعدی بیشتر به موارد مشابه در اینگونه مراکز می پردازیم.